5 en 6 juni

De wekker stond op 7 uur. We waren al wat eerder wakker, zoals de laatste dagen het geval is. Denken, twijfelen of we de kampeerspullen wel zullen meenemen. Lex heeft de route bestudeerd en er komen nogal wat "klimmen" in voor in de Drome en de Jura.
Onze bestemming is Bedoin in de Vaucluse, waar we 14 dagen een huisje gehuurd hebben op camping "Domain de Belezy", waar we vorig jaar al eens met de caravan gestaan hebben op weg naar Hanneke. Daarna een fietstrip naar Ste Marie-de-la-mere aan de Middellandse zee. Daar zullen we waarschijnlijk een camping opzoeken. Vandaar uit fietsen we terug naar Nederland via de route "De groene weg naar de Middellandse zee". Sinds kort is mijn fiets uitgerust met elektrische aandrijving, speciaal voor de bergen. De fietsaanhanger gaat mee die we in 2012 voor de " kustroute" in Nederland hebben aangeschaft. Het grondzeil van de pyramide-tent heeft een kuiprand gekregen als waterwering. We zijn goed uitgerust. Maar dan moet er ook heel wat mee.
Voor de heenreis naar Bedoin nemen wij de fietsbus die om 14 uur vertrekt vanuit Utrecht, in Eindhoven en Maastricht nog passagiers oppikt en om 7 uur de volgende dag in Jonquieres, iets boven Avignon, aankomt. Vandaar is het 30 km fietsen naar Bedoin met in het tweede deel van het traject enkele pittige klimmen.
Op 3 juni zijn Alma, Heiko en Clara langs geweest en Frank en Mees geskyped. Ook met Hanneke en Michele hebben we geskyped. Op 4 juni met jarige Sheila geskyped. Ook Edu kwam even langs om ons Santos-tasje terug te brengen. Alma, Clara, Mana en Corrie telefonisch gedag gezegd.

De tassen stonden al vanaf 1 juni ingepakt. Maar daarna is er toch nog veel veranderd, vooral wat wel en wat niet mee kon. We besloten dan toch om de tent met minimale attributen mee te nemen. Dus geen gasbom, voor Lex de dunne slaapzak, geen extra ligmatje, geen pannen en maar 1 opvouwbaar stoeltje. We kwamen uit op iets meer dan 20 kilo de man, de aanhanger niet meegerekend.
Tegen tienen zeiden we jarige Krijn en Annette gedag en gaven de witte petunia's (Clara, Irvin) en de roze anjer (Lieneke) af, die door hen verzorgd zullen worden.
Karin kwam ons ook nog goede reis wensen evenals Marja, Jos en Max.

Om 10.15 uur vertrokken we "vol geladen" met de fiets en aanhanger over de Wakkeren dijk naar station Baarn. Het beloofde een warme dag van 30 graden te worden.
We waren dik op tijd voor de trein van 11.20 uur. Lex heeft de fietsen afgeladen en in de fietscoupe gezet. Het is zeer rustig in de trein. In Utrecht aangekomen hetzelfde ritueel in omgekeerde volgorde. Dan moeten we met de lift naar de stationshal. Maar dan gebeurde er iets dat je niet wilt. De fiets met aanhanger viel om en de steekas waar de aanhanger aan vastzit brak af. Balen! Gelukkig had Lex een reserve meegenomen, maar het was toch wel even schrikken. Toen het station door naar de uitgang aan de Jaarbeurskant. Daar ook weer de lift genomen naar beneden, wat een heel ge-oetel was. Het parkeerterrein P3 opgezocht voor de fietsbus. Daar stond al een echtpaar te wachten, die vanuit Den Haag door kennissen waren gebracht. Wij zijn er ook bij gaan staan en zo kwamen er steeds meer bij. Bij elkaar 25-30, overwegend pensionado's.
Om half twee zou de bus arriveren, maar het werd 14 uur en moesten alle fietsen en bagage nog worden ingeladen. Toen eindelijk op weg naar Zaltbommel voor een chauffeurswissel, 2 voor het buitenland. Angela en Otto, aardige mensen. In Eindhoven pikten we nog een aantal op en in Maastricht de laatste, waaronder 2 Belgen. De bus was bezet, ongeveer 38 passagiers. Misschien niet zo veel, maar we hadden veel beenruimte.
Onderweg werden we getrakteerd op een gevulde koek. Voor ons diner stopten we bij Luik bij een AC-restaurant. We kregen een uur de tijd. Het werd een invasie, waardoor er lange wachttijden ontstonden voor de keuken. Ik zag bij de salades nog 1 Nicoise die ik meteen meenam. Lex nam een Cesar met nog een toetje. We konden er snel mee beginnen. Het was voor Lex niet genoeg dus toen ook nog op de valreep een bord friet en 3 kippenpootjes gehaald. Ik at er ook van mee. Het smaakte wel, maar teveel natuurlijk.
Terug naar de bus en we vertrokken om 20 uur door naar de volgende tank- en sanitaire stop in Luxemburg.
Het werd al donker, de nachtverlichting ging aan. Het was tijd om de ogen dicht te doen. Maar de Belgen achter ons, met een paar biertjes op bleven maar kwekken als een stel ouwe wijven. Lex zei er een zeker moment wat van.
Het slapen ging beroerd. Ik viel niet weg, ook Lex niet. Af en toe dommelden we wat in. Om 24 uur nog eenmaal een stop en weer op je stoel proberen weg te zakken. Om 6 uur, ca 100 km voor onze eindbestemming toch weer een sanitaire stop bij zo'n smerige wegtoilet.
Om 6.45 uur arriveren we in Jonquieres. Alle fietsen en bagage voor deze bestemming werden uitgeladen. We zijn een slapeloze nacht en dikke voeten rijker. Je moet er wat voor over hebben!
Nadat alle bagage op en aan de fietsen zijn bevestigd vertrokken we om 7.45 uur. Iedereen ging zijn eigen weg.
Wij gingen naar Bedoin, ca 30 km fietsen. In de verte zag je de Mont Ventoux als een baken in zee. Zo in de vroege ochtend was het aangenaam fietsweer.
De aanhanger werd eerst achter mijn E-bike gehangen. Hij trok het prima, maar ik vond het lastig maneuvreren. Lex heeft hem toen overgenomen en in ruil een zware rugzak bij mij op de drager bevestigd. Lex heeft heel wat afgeploeterd toen we de bergen in reden.
De gele brem staat hier volop in bloei, heel erg mooi. En je ruikt hem ook zo goed.
Na vele zweetdruppels kwamen we in Bedoin aan. Daar zochten we ons stekje op om cappuccino met heel veel slagroom te drinken. Lex nam een Cola en later samen nog een Jupiler. Om 13.00 uur kwamen we op de camping Domain de Belezy aan. Officieel werd ons huisje pas om half vijf vrijgegeven, maar we kregen toch de sleutels mee. In "ons" huisje troffen we schone lakens aan, een fles rosé, etc. Eindelijk weer een eigen toilet en douche. Met zo weinig textiel aan jelijf was het gelukkig snel wennen aan de 34 graden. Verslag gaan schrijven en om 22.30 onder de wol, nou ja, eigenlijk op de wol vanwege de warmte.