Zaterdag 25 juli 2015

Zaterdag 25 juli 2015, Niftrik - Ede, ZW storm, regen 16 gr
Vroeg opgestaan, niet zo best geslapen, de matras zakt teveel door en het kussen was te hoog. Heb ik ook gemeld.
Om 8 uur fantastisch ontbijt, zeer uitgebreid waar we drie kwartier de tijd voor nemen.
We lopen naar buiten om te voelen hoe de wind is. Blijkt dat hij nu uit het ZW-en komt en niet uit NW, zoals gisteren is voorspeld. Dit betekent dat we naar huis geblazen worden als we meteen terug zouden gaan. De reservering in Ede moeten we dan annuleren. Lex kijkt of dit kosteloos kan, maar daar zijn we dan te laat voor. Dus toch maar eerst naar Ede, iets van 45 km als we de Garmin volgen, maar deze pakt geen veerboten en dat scheelt toch 15 km omrijden om over de Nederrijn te komen. Fietsen uit de goed afgesloten box gehaald, beladen en fietsen maar.
De ZW-wind voelt aan als elektrische ondersteuning. We rijden makkelijk 22 km/uur.
De Waal gaan we over via het fietspad langs de A70. Onder een afdak van een Chinees restaurant hebben we gelukkig al onze regenbroeken aangetrokken toen het begon te plenzen. (Voor Marieke is het een feest om zo ingepakt in de stromende regen te rijden, ze begint zowaar te zingen!).
We rijden in de stromende regen over de hoge en lange brug. Een fantastisch plaatje als je zo naar de Waal kijkt. Lex oppert nog smalend om een foto te maken.
De Garmin negeren we en gaan af op de knooppunten-kaarten om bij het Lexkensveer te komen onder Wageningen over de Nederrijn. En ineens zegt de Garmin dat we nog maar 10 km te gaan hebben ipv 25! Daarna is het toch even klimmen om richting Wageningen-Ede te komen, maar dat mag geen naam hebben zegt Lex stoer. We komen in volledige regenkleding aan bij het luxe 4-sterren hotel om kwart over een en moeten tot twee uur wachten voor het inchecken. De vriendelijke juffrouw is daar consequent in. De bagage mogen we in een grote afsluitbare inloopkast opbergen en in de brasserie drinken we een glas muntthee en eten een kop tomatensoep met brood.
Om half drie betreden we onze kamer 209 op de tweede verdieping. Netjes, 2 brede bedden, wit beddengoed en gelukkig geen rubberen mat op de matrassen, wat je tegenwoordig bijna overal in slaapgelegenheden tegenkomt.
Voor de avond reserveren we voor het drukbezochte diner. We kunnen alleen nog maar om half zes. Hun formule is "live-cooking", wat zoveel betekent als dat je ze ziet kokkerellen, de voorafjes, toetjes en bijlagen onbeperkt ter beschikking staan, en je voor het hoofdgerecht maar eenmaal een keus kunt maken tussen 2 soorten vis, 4 soorten vlees en 2 soorten vegetarisch. Vol, vol ,vol, zo niet propvol. Voor €22/pp.
De zalen van het hotel zijn **** waard. Daarin steken wij, met onze zwerverskleding, schril tegen af. Ook al trekken we onze beste kleding met de minste kreukels aan. Toen andere gasten ons met een bagagekar van het hotel volgeladen met onze bagage zagen lopen hoorden we hen fluisteren: jeetje wat hebben die veel mee ......
Het journaal laat zien dat NL te maken heeft met de zwaarste zomerstorm sinds 1901. We hebben geboft ....