Dinsdag 14/7 en woensdag 15/7 2015

Dinsdag 14 juli 2015 was een rustdag in Thionville, hotel Oliviers
Uitgeslapen tot 8.30. De herrie buiten in verband met de festiviteiten heeft ons niet wakker gehouden. Ook 's morgensvroeg niet toen de schoonmaakploegen de stad te lijf gingen. De dag zelf was heel rustig. Heel veel winkels en eetgelegenheden waren dicht. Weinig mensen op straat. We hielden het zelf ook rustig. Met de lunch bij de Italiaan gegeten, een van de weinige horecagelegenheid die open was. We liepen langs de Moezel waar gisteren het vuurwerk is afgestoken. Morgen zullen we hier beginnen aan onze Moezeltocht naar Konz, 10 km onder Trier. We hebben dan 75-80 km voor de boeg. 's Avonds aten we weer bij de Japanner. Marieke bestelde een soort kip nuggets met koolsalade en rijst. De gefrituurde kip was eigenlijk tegen haar principes en was een tegenvaller. Lex deed vingeroefeningen met twee stokjes in een bak met rijst waarop gewokte rundvleesreepjes was gedresseerd. Hij smulde duidelijk zichtbaar.
Terugslenterend naar Oliviers keek Marieke nogmaals verlangend in de etalage van de gesloten MS-modezaak naar een sterk afgeprijsde denim T-shirt met voorop een grote vlinder afgebeeld. Ze hoopte het morgen om half tien, dan is de winkel pas open, te bekijken en te kopen.

Woensdag 15 juli 2015. Bewolkt, fris, weinig wind, een fijne dag om te fietsen
7 uur opgestaan melde Marieke in haarverslag. Was niet nodig geweest, want ze wilde zo graag de vlinder trui bekijken. Het voorwerk, tassen inpakken en zo, hadden we gisteren al gedaan. Dus was het een half uur wachten op de opening van de winkel. Lex had nog tijd genoeg om een fles water en 3 bananen te kopen bij de Carrefour. Uiteindelijk bleken ze in de winkel de shirt helemaal niet te hebben. Hebben we vaker meegemaakt in Frankrijk.
Het fietspad langs de Moezel hebben we snel gevonden. Dan nog het aanknopingspunt vinden met de Eifelroute ongeveer 15 km verderop. Er zal de komende dagen niet veel geklommen hoeven te worden beloofde het boekje. Het schoot lekker op, nauwelijks tegenwind, geen klimmen, goed fietsweer. De lengte van de rit zal anderhalf maal de afstand hemelsbreed zijn, want de Moezel begeeft zich behoorlijk slingerend door het landschap. De ene keer zag je de enorme damppluimen van een kerncentrale links van je en even daarna rechts. En zo ging het maar door. Onderweg maakten we een banaantje soldaat dat we met wat water wegspoelden. Wat later stopten we bij een bakkertje waar we een kop koffie dronken met een appelflap en rozijnenbroodje.
Inmiddels geraakten we in Duitsland, aan de andere kant van de Moezel ligt Luxemburg, waar we te laat bij een restaurantje aanlegden voor een Tagesmenu. Tagesmenu eindigt om 14 uur en het was "al" 14.15. Even later stopten we bij een fietsvriendelijke bar/terras waar we een colaatje dronken en Lex zijn broodnodige calorieën aanvulde met Bratwurst mit Pommes. We spraken daar een NL echtpaar dat vaker in dit gebied vakantie heeft en toevallig ook in Konz een hotel heeft. Ze konden ons vertellen dat er in Konz niks te doen is en bijna niets te vinden.
Hotel Alt Conz met een "c" vonden we snel. De zeer drukke en steile weg daarheen hebben we gelopen. We kregen weer kamer 13 toebedeeld op de tweede verdieping. Royaal, groot dubbel bed, douche en toilet. De bagage moest de trappen op gesjouwd worden.
Lex ging weer op zoek naar een onderkomen voor morgen en vindt een betaalbaar hotelletje 65 km verderop. Het zal evengoed hard werken morgen. Het wordt warmer en er zit een behoorlijke bult in de route.
Bij het foerageren stuitten we op een Italiaan, vlakbij. Het werd salade vooraf en eindelijk spaghetti daarna. Marieke nam diavola en Lex scampi. Flinke borden, maar alles ging op. Groene thee en espresso na. We liepen terug naar het hotel met de fiets aan de hand. Lex gaat op de Ipad en Marieke aan het verslag.

PS wifi verbinding hopeloos hier. Foto's komen nog.