6/7 - 7/7 2015, kort verslag
Door: Lex
Blijf op de hoogte en volg Marieke en Lex
07 Juli 2015 | Nederland, Utrecht
Maandag 6/7 - dinsdag 7/7, 2015
Ik noem het in het vervolg maar "kort verslag" ipv preview. Of er nog lange verslagen komen weet ik niet. Best veel werk.
Maandag 6/7 gaan we dus de trein in Lyon pakken op Gare Part Dieu, 4 km rijden van ons hotel. De trein vertrekt om 11.16 uur, van welk spoor? Vraagteken! Gisteren dit allemaal bestudeerd en nagevraagd. In elk land doen ze het weer anders. Hier is een kwartier voor de vertrektijd pas bekend op welk spoor de trein aankomt en vertrekt. Er zijn sporen van A t/m J. Pas dan weet je naar welke lift je moet hollen om je fiets op het juiste perron te krijgen. Tevens hebben we bestudeerd waar je in de trein je fiets kunt plaatsen. Ons leek de beste plek voorin in de eerste coupe te zijn. Daar heb je twee royale plaatsen voor een fiets.
Achteraf blijkt er toch voldoende tijd te zijn, veel haast is niet nodig. Maar een plek voorin was al snel bezet door een chinees, zo zag hij er uit in elk geval. (Trouwens je ziet tegenwoordig overal drommen Chinese toeristen, vooral in de grote steden.) We hebben toen maar beide fietsen op een plek gestald.
De reis verloopt voorspoedig, 200 km naar het noorden. Om 13.45 uur arriveren we in Dijon Ville. Op naar het vvv-kantoor, het is gauw gevonden. Een b&b ligt te ver van het centrum af. Twee betaalbare hotels in het centrum kunnen geen fietsen hebben. Dus wordt het Hotel de Paris in de buurt van het station. We boeken voor twee nachten om tijd te hebben voor onderzoek naar het vervolg van onze tocht. Maar de eerste nacht is geen onverdeeld succes. De kamer ligt pal boven een Pizzeria. Dat is vooral 's avonds duidelijk te ruiken. Door de straat passeren volgens mij alle trams die Dijon heeft. Bloedheet en geen airco.
's Middags winkels bekeken. Lafayette en Piemke. Marieke vindt zowaar de broek die ze in Lyon gezien heeft! We bezoeken ook een boekwinkel waar we een kaart van NO Frankrijk kopen en een dikke gids van Gites de France met b&b's enzo.
Het is nog steeds erg warm. Op een groot plein strijken we neer op een terras in de schaduw. Bestellen een liter water met prik en even later voor elk een salade Italienne. Daarna espresso en cappuccino en om 8 uur wandelen we terug naar onze kamer waar ons een slapeloze nacht wacht.
Dinsdag 7/7, Dijon, warm
Geen ontbijt in het hotel, kost €9/pp. Dus maar een bar in het centrum opgezocht waar we voor €5,10/pp koffie, 1,5 croissant en een glas echte geperste sinaasappelen nemen. Maar toch maar eerst ons beklag gedaan over de beroerde kamer.
We krijgen een kamer aan de andere kant van het gebouw en met airco voor een tientje meer.
Nadat we ons in de nieuwe kamer hebben geïnstalleerd, ben ik naar het station gegaan om eens te kijken welke treinverbindingen er zijn om in de buurt van een befietsbare route te komen. Dus geen! Een reis naar Metz om de Eifelroute te pakken duurt 6 uur met 5 keer overstappen. En een rechtstreekse reis naar Reims met de TER gaat 1 keer per dag met om half tien in de avond de aankomst in Reims.
We besluiten te gaan fietsen naar Metz en reserveren bij een b&b in Sacquenay, ongeveer 50 km naar boven, volgens de Garmin. Halverwege Dijon - Langres.
Terwijl ik dit kort verslag wilde typen krijgen we een skype-melding van Sheila. Ik neem, schaars gekleed, contact op. Marieke ligt in bed bij te komen van de zware nacht. Sheila maakt van ons beiden een foto van de skype-afbeelding. We hebben leuk en gezellig gebabbeld. Het is weer eens fijn om contact te hebben met het thuisfront. Blij dat het goed gaat met iedereen. Sheila steekt ons een hart onder de riem met onze fiets/zwerftocht huiswaarts.
Om half zeven gaan we naar het plein dat zich uitstrekt voor het schitterende paleis van Bourgogne en eten een salade bij een van de terrasrestaurants. 's Middags hebben we al een plat de jour genomen bij een Bourgondisch restaurant, biefstuk als 2 grote satés geregen in een lekker oosters aandoend sausje op gewokte groenten. Mascarpone toetje na.
Midden op het plein spelen kinderen in de tientallen uit het plein spuitende fonteinen, die maar al te graag nat worden met die warmte.
Na een cappuccino en een espresso slenteren we hotelwaarts. Nog maar net in de kamer krijgen wij behoorlijke ongezonde aandrang. We hopen dat het eenmalig is. Voor de zekerheid haal ik 2 blikjes cola bij een epicerie om de hoek met zijn woekerprijzen. Al in Lyon zag ik die winkeltjes die ver boven de supermarktprijzen hun waar verkopen. En het schijnt hun nog te lukken ook. 1,5 ltr water van een goedkoop merk kost bij de Carrefour 20 cent en bij een woekerepicerie €1,--. Drie bananen, met nog een oud prijsstickertje met daarop €0,60, hoe durf je, kost bij hem €3,--.
Ik heb 2 flessen water en 3 bananen gekocht.
Ik noem het in het vervolg maar "kort verslag" ipv preview. Of er nog lange verslagen komen weet ik niet. Best veel werk.
Maandag 6/7 gaan we dus de trein in Lyon pakken op Gare Part Dieu, 4 km rijden van ons hotel. De trein vertrekt om 11.16 uur, van welk spoor? Vraagteken! Gisteren dit allemaal bestudeerd en nagevraagd. In elk land doen ze het weer anders. Hier is een kwartier voor de vertrektijd pas bekend op welk spoor de trein aankomt en vertrekt. Er zijn sporen van A t/m J. Pas dan weet je naar welke lift je moet hollen om je fiets op het juiste perron te krijgen. Tevens hebben we bestudeerd waar je in de trein je fiets kunt plaatsen. Ons leek de beste plek voorin in de eerste coupe te zijn. Daar heb je twee royale plaatsen voor een fiets.
Achteraf blijkt er toch voldoende tijd te zijn, veel haast is niet nodig. Maar een plek voorin was al snel bezet door een chinees, zo zag hij er uit in elk geval. (Trouwens je ziet tegenwoordig overal drommen Chinese toeristen, vooral in de grote steden.) We hebben toen maar beide fietsen op een plek gestald.
De reis verloopt voorspoedig, 200 km naar het noorden. Om 13.45 uur arriveren we in Dijon Ville. Op naar het vvv-kantoor, het is gauw gevonden. Een b&b ligt te ver van het centrum af. Twee betaalbare hotels in het centrum kunnen geen fietsen hebben. Dus wordt het Hotel de Paris in de buurt van het station. We boeken voor twee nachten om tijd te hebben voor onderzoek naar het vervolg van onze tocht. Maar de eerste nacht is geen onverdeeld succes. De kamer ligt pal boven een Pizzeria. Dat is vooral 's avonds duidelijk te ruiken. Door de straat passeren volgens mij alle trams die Dijon heeft. Bloedheet en geen airco.
's Middags winkels bekeken. Lafayette en Piemke. Marieke vindt zowaar de broek die ze in Lyon gezien heeft! We bezoeken ook een boekwinkel waar we een kaart van NO Frankrijk kopen en een dikke gids van Gites de France met b&b's enzo.
Het is nog steeds erg warm. Op een groot plein strijken we neer op een terras in de schaduw. Bestellen een liter water met prik en even later voor elk een salade Italienne. Daarna espresso en cappuccino en om 8 uur wandelen we terug naar onze kamer waar ons een slapeloze nacht wacht.
Dinsdag 7/7, Dijon, warm
Geen ontbijt in het hotel, kost €9/pp. Dus maar een bar in het centrum opgezocht waar we voor €5,10/pp koffie, 1,5 croissant en een glas echte geperste sinaasappelen nemen. Maar toch maar eerst ons beklag gedaan over de beroerde kamer.
We krijgen een kamer aan de andere kant van het gebouw en met airco voor een tientje meer.
Nadat we ons in de nieuwe kamer hebben geïnstalleerd, ben ik naar het station gegaan om eens te kijken welke treinverbindingen er zijn om in de buurt van een befietsbare route te komen. Dus geen! Een reis naar Metz om de Eifelroute te pakken duurt 6 uur met 5 keer overstappen. En een rechtstreekse reis naar Reims met de TER gaat 1 keer per dag met om half tien in de avond de aankomst in Reims.
We besluiten te gaan fietsen naar Metz en reserveren bij een b&b in Sacquenay, ongeveer 50 km naar boven, volgens de Garmin. Halverwege Dijon - Langres.
Terwijl ik dit kort verslag wilde typen krijgen we een skype-melding van Sheila. Ik neem, schaars gekleed, contact op. Marieke ligt in bed bij te komen van de zware nacht. Sheila maakt van ons beiden een foto van de skype-afbeelding. We hebben leuk en gezellig gebabbeld. Het is weer eens fijn om contact te hebben met het thuisfront. Blij dat het goed gaat met iedereen. Sheila steekt ons een hart onder de riem met onze fiets/zwerftocht huiswaarts.
Om half zeven gaan we naar het plein dat zich uitstrekt voor het schitterende paleis van Bourgogne en eten een salade bij een van de terrasrestaurants. 's Middags hebben we al een plat de jour genomen bij een Bourgondisch restaurant, biefstuk als 2 grote satés geregen in een lekker oosters aandoend sausje op gewokte groenten. Mascarpone toetje na.
Midden op het plein spelen kinderen in de tientallen uit het plein spuitende fonteinen, die maar al te graag nat worden met die warmte.
Na een cappuccino en een espresso slenteren we hotelwaarts. Nog maar net in de kamer krijgen wij behoorlijke ongezonde aandrang. We hopen dat het eenmalig is. Voor de zekerheid haal ik 2 blikjes cola bij een epicerie om de hoek met zijn woekerprijzen. Al in Lyon zag ik die winkeltjes die ver boven de supermarktprijzen hun waar verkopen. En het schijnt hun nog te lukken ook. 1,5 ltr water van een goedkoop merk kost bij de Carrefour 20 cent en bij een woekerepicerie €1,--. Drie bananen, met nog een oud prijsstickertje met daarop €0,60, hoe durf je, kost bij hem €3,--.
Ik heb 2 flessen water en 3 bananen gekocht.
-
08 Juli 2015 - 00:55
Jaap&yvonne:
en... heeft de cola zijn werk gedaan? ;)
-
08 Juli 2015 - 20:58
Alma:
haha, altijd een goed excuus om aan de Cola te gaan. Ik herinner me nog pap, dat je ooit voor je werk naar Dijon bent gevlogen met zo'n klein vliegtuigje. En dat je toen een paar kilo meer thuiskwam, omdat je zoveel cola had gedronken...Hihi. Kun je je dat nog herinneren? -
08 Juli 2015 - 21:28
Marieke En Lex Wattimena:
Het is echt een wondermiddel! En nog lekker ook. Het ongemak was gelukkig maar eenmalig. Placebo-werking? Nu gaan we het uit voorzorg drinken, ha ha
Ben inderdaad toen deze kant opgevlogen met een wankel vliegtuigje ivm een excursie met collega's. Was Epinal.
Maar de Cola-story komt uit Curacao, ook voor m'n werk. Elke dag lekker eten en aardig wat cola naar binnen gewerkt. Een week lang.
-
08 Juli 2015 - 22:11
Rem Dekker En Liesbeth Vrakking:
Ha Marieke (Bussumgenote) en Lex,
Fijn jullie verhalen te kunnen lezen vanaf Arles, toen wij richting nationaal parc de Campilles (oostwaarts) gingen en jullie noordwaarts....
Wat werd het warm vanaf die 26ste juni...is dat de reden dat jullie niet meer kamperen?
Wij gingen richting Marseille via het hierboven genoemde prachtige parc via Salon de Provence en Saint Chamas . Slechts 40 km per dag i.v.m. de warmte, waar wij dus maar een dag of drie "last" van gehad hebben. Op laatstgenoemde plek de trein naar het vliegveld van Marseille genomen en maandag de 29ste terug gevlogen naar Eindhoven.
Daarvandaan zijn we heel rustig in twee en halve dag terug gefietst naar huis, met nog twee overnachtingen op campings in Drunen en Woerden. De teller stond op 1700 km bij thuiskomst.
Met weemoed ons zwerversleven verlaten na 5 weken.
Erg leuk om onszelf terug te vinden in jullie verhalen als Nederlands echtpaar, haha.
Goed dat jullie de trein genomen hebben op die steile stukken. Het is al pittig genoeg allemaal.
We hebben fijne herinneringen aan onze beide lunches samen en aan Saint Maries de la Mer.
De flamingo's, de steltkluten, het dorp, de Digue a la Mer maar bovenal aan die azuurblauwe Middellandse zee. Wauw, wat blauw!
Aan onze gesprekken, jullie zeer aardige houding naar ons, de kunst van Lex en het gemak van zo snel met elkaar vertrouwd te zijn.
We hopen dat jullie een goede route huiswaarts zullen vinden.
En dat het zwerversleven nog een tijdje mag blijven voortbestaan.
Bon courage.
Rem en Liesbeth
-
09 Juli 2015 - 19:13
Marieke En Lex Wattimena:
Hi Liesbeth en Rem,
Heel leuk dat jullie gereageerd hebben! Bewonderenswaardig zoals jullie die 1700 km hebben afgelegd, hoofdzakelijk kamperend wat de overnachtingen betreft. Daar hebben wij een zeker moment afstand van genomen omdat de aanhanger met kampeerspullen mij (Lex) te zwaar werd om fatsoenlijk de Jura en Vogezen door te komen bij die warmte. Bovendien werd Marieke na het kamperen in Orange weer wat stijf in de rug. Iets wat haar tijdens de reis naar Santiago en Rome ook overkwam en zich later ontwikkelde tot een vervelende rugpijn.
Toen we dan ook bij een b&b in Condrieu het aanbod kregen de aanhanger met spullen daar in bewaring te geven hebben we dit gezien als een teken van wie dan ook ..... Vandaar.
We missen wel de overnachtings-backup van het kamperen. Het zwerven wordt wel een stuk onzekerder. Het vinden van een b&b is in het hoogseizoen en ook de weekends niet eenvoudig. Misschien belanden we nog eens een keer in een hooiberg, ha ha. Maar het fietsen gaat wel een stuk makkelijker en geeft ons veel plezier in het wonderschone landschap van de Bourgogne en de Vogezen.
In NL gaan we uitzoeken wat voor kampeermatrassen voor Marieke geschikt zijn. Als jullie, of iemand anders tips hebben?
Misschien tot ziens,
Marieke en Lex
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
